Mogilino is gesloten

Mogilino is closed

September 2007. More than seventy children. Suddenly it was world news. The children with an intellectual disability - or something similar to it - were grossly neglected. I wrote about it in early November 2007 after my visit to Bulgaria. In February 2008, State Secretary Frans Timmermans went to Bulgaria to offer help. We are now two years later.

Mogilino is closed and the children are divided into five homes in four cities. In the city of Russe, Child & Space is active in a small-scale shelter for eight of the children who once lived in Mogilino. Thanks to Unicef ??and the money from various sources, including a large text messaging campaign in Bulgaria itself, the children were able to go from Mogilino to the new small-scale shelters.

Vessela Banova from Child & Space visited me today. The attention has disappeared and Unicef ??too. At the beginning of 2008 Mogilino was mentioned once on the Frans Timmermans weblog. Then no more. Child & Space must arrange everything for 3,500 Euro per year per child. Accommodation is arranged, but staff and care are worth ten euros a day. A day out? No money. Pampers? No money.

Mogilino was not a humanitarian crisis. A humanitarian disaster. And as Robert van Voren from GIP (Global Initiative on Psychiatry) wrote on my weblog early 2008:

“… It sounds so simple: we close Mogilino. The only result is that a village that is entirely dependent on the institution is doomed to begging staff and that the children who spend their days here continue their agony elsewhere. Extensive support for Mogilino has another negative side effect: envy, jealousy arises. Why they do and we don't? It is a question that is entirely justified and to which an acceptable answer cannot be given. Indeed: why only Mogilino?

Eastern Europe is full of Mogilino’s, not just for children but also for adults. Bulgaria alone has 25 homes for children and 43 institutions for adults, of which 15 for chronic psychiatric patients. In the entire region there are hundreds, possibly even thousands ...

Solving all these Mogilino's problem will take many years, and will depend to a large extent on outside support. Incidentally, support that should not only focus on improving the living conditions in these institutions, but also on closing the 'front door' (by developing alternative care in society) to prevent new residents from entering such a home. make inferno. Of course, it is the local governments that must pay for the reforms, with or without European support. But to get them that far, to make it clear to them how things can be done differently, and that things can be done differently, that requires outside support. Bulgaria is already a closed book for many Dutch funds, just like the other nine new EU member states. They have joined, now they belong to the developed countries.

Nothing is less true. The book of mental health care in Eastern Europe is not even completely open, let alone that it is time to close it again. The work is only now really starting. "

It is time that, in addition to the elderly and prisoners, people in psychiatry in developing countries also receive the permanent (!) Attention they deserve.

Dutch:

Mogilino is gesloten

17 december 2009, 08:59

Mogilino is gesloten

Mogilino is gesloten

September 2007. Ruim zeventig kinderen. Plotseling was het wereldnieuws. De kinderen met een verstandelijk handicap - of iets wat daar op leek - werden schromelijk verwaarloosd. Ik schreef er begin november 2007 over na mijn bezoek aan Bulgarije. In februari 2008 ging staatssecretaris Frans Timmermans naar Bulgarije om hulp te gaan bieden. Inmiddels zijn we twee jaar verder.

Mogilino is gesloten en de kinderen zijn verdeeld over vijf tehuizen in vier steden. In de stad Russe is Child & Space actief in een kleinschalig opvanghuis voor acht van de kinderen die ooit in Mogilino woonden. Dankzij Unicef en het geld van diverse bronnen, waaronder een grote sms-actie in Bulgarije zelf, konden de kinderen vanuit Mogilino naar de nieuwe kleinschalige opvanghuizen.

Vessela Banova van Child & Space was vandaag bij mij op bezoek. De aandacht is verdwenen en Unicef ook. Op het weblog van Frans Timmermans is Mogilino begin 2008 één keer genoemd. Daarna niet meer. Child & Space moet voor 3.500 Euro per jaar per kind alles voor regelen. De huisvesting is weliswaar geregeld maar personeel en verzorging moeten van dat tientje per dag. Dagje uit? Geen geld. Pampers? Geen geld.

Mogilino was geen humanitaire crisis. Wel een humanitaire ramp. En zoals Robert van Voren van GIP (Global Initiative on Psychiatry) begin 2008 al op mijn weblog schreef:

“…Het klinkt zo simpel: we sluiten Mogilino. Het enige resultaat is dat een dorp, dat geheel afhankelijk van de instelling is, tot de bedelstaf is gedoemd en dat de kinderen die hier hun dagen slijten hun lijdensweg elders voorzetten. Uitgebreide steun aan Mogilino heeft nog een negatief neveneffect: er ontstaat naijver, jaloezie. Waarom zij wel en wij niet? Het is een vraag die volstrekt terecht is, en waar geen acceptabel antwoord op kan worden gegeven. Inderdaad: waarom alleen Mogilino?

Oost-Europa is vol van Mogilino’s, niet alleen voor kinderen maar ook voor volwassenen. Alleen al Bulgarije telt 25 tehuizen voor kinderen en 43 instellingen voor volwassenen, waarvan vijftien voor chronisch psychiatrische patiënten. In de hele regio zijn het er honderden, mogelijk zelfs duizenden…

Het oplossen van het probleem van al deze Mogilino’s gaat vele jaren kosten, en zal in hoge mate afhankelijk zijn van de steun van buitenaf. Steun overigens die zich niet alleen moet richten op het verbeteren van de levensomstandigheden in deze instituten maar vooral ook op het afsluiten van de ‘voordeur’ (door het ontwikkelen van alternatieve zorg in de samenleving) zodat voorkomen wordt dat nieuwe bewoners hun intrede in een dergelijk inferno maken. Natuurlijk, het zijn de lokale overheden die de hervormingen moeten betalen, met of zonder Europese steun. Maar om hen zo ver te krijgen, om hen duidelijk te maken hoe het anders kan, en dat het ook anders kan, daar is steun van buitenaf voor nodig. Voor veel Nederlandse fondsen is Bulgarije al een gesloten boek, net als de andere negen nieuwe EU lidstaten. Zij zijn toegetreden, nu behoren ze tot de ontwikkelde landen.

Niets is minder waar. Het boek van de geestelijke gezondheidszorg in Oost-Europa is nog niet eens helemaal open, laat staan dat het tijd is om het al weer dicht te doen. Het werk gaat nu pas echt beginnen.”

Het wordt tijd dat naast ouderen en gevangenen ook de mensen in de psychiatrie in landen in ontwikkeling de blijvende (!) aandacht krijgen die ze verdienen.

.