.

31 januari 2007

Hoe een gemanipuleerde

"Ik wens u een nieuwsarm 2007 toe", schreef ik kortgeleden op mijn weblog. Goede kans, dat u een meer zonnige kijk op het leven krijgt als u niet altijd gelooft wat het nieuws ons brengt. Dat was de stelling die ten grondslag lag aan deze nieuwjaarsgroet. "Goed nieuws is gÈÈn nieuws en omdat de krantenkolommen van zoveel kranten en de zendtijd van zoveel tv-stations steeds weer gevuld moeten worden, wordt nieuws ook in toenemende mate geconstrueerd", signaleerde ik. We lopen dus met een veel negatiever wereldbeeld rond dan op grond van de feiten noodzakelijk is. Tot mijn spijt maakt ook het door mij bewonderde Pauw&Witteman zich schuldig aan nieuwsconstructie en dat is -mede gezien de reputatie van beide interviewgrootheden- een zeer onbevredigende vaststelling.

Goed nieuws, is geen nieuws

Afgelopen donderdag was eindredacteur Paul Vertegaalvan het KRO-programma Spoorloos te gast bij het programma om verslag te doen van een unieke en succesvol verlopen zoektocht naar de biologische ouders van een Chinees vondelingetje. Een uitzending met een goede afloop, mogelijk het begin van een bijzondere relatie met China, goedbeschouwd een sprookje dus. "Goed nieuws, is geen nieuws", moet de redactie van Jeroen en Paul gedacht hebben. Dus stuurde het programma een alerte verslaggever naar de organisatie Wereldkinderen om hun commentaar te registreren. "Ik denk, dat hij uit is op iets wat ik niet heb willen zeggen", meldde de directeur van Wereldkinderen in de loop van de dag, al kon op dat moment niemand bevroeden in welke vorm de uitgelegde bananenschil zich 's avonds in de uitzending zou vertonen. Dat werd duidelijk toen het presentatieduo Paul Vertegaal streng aansprak op de mogelijke gevolgen van deze uitzending, namelijk dat de Chinese grenzen misschien wel dicht zouden gaan. Het ANP nam het nieuws serieus en meldde: "Het grootste Nederlandse adoptiebureau Wereldkinderen vreest voor de relatie met China". "In het ergste geval", aldus het ANP, "mogen er helemaal geen kinderen meer uit China geadopteerd worden".

.

Article 

Introduction What can Australian and New Zealand school students and teachers learn from a relationship with a small orphanage in rural Cambodia? Would it be inspiring and fascinating or tragic and depressing? Would students be interested and engaged or would it make extra work for busy educators already overwhelmed with the realities of classroom management, curriculum and extra-curricular activities? These are questions I recently asked staff in fi ve schools and the answers were surprising. Unanimously, without hesitation, they indicated that their schools had already adopted an orphanage, were considering doing so or would welcome the opportunity!

IFI

SATURDAY, DECEMBER 22, 2007

Farewell Natalie

Sadly, we are not going to be able to adopt Natalie. We received official word today that she will not be staying in the Acres of Hope (AOH) program. An explanation follows, divided by headings so you can easily skim for important details.

NATALIE’S REAL STORY: We accepted Natalie’s referral late in July, and in August we learned that her case was being reinvestigated. Gradually the truth came out. A group of older girls, including Natalie, were presented to AOH by their “aunts” who asked AOH to please try to help them find a home in America like all the little children that get adopted. Apparently adoption is not well understood in Liberian culture and so the girls were told to lie and say that their parents were killed in the civil war. As it turns out, they all had living parents and all but Natalie were immediately dismissed from the program. AOH understood the desperation of parents who would do anything to seek a better life for their children. However, they could not let the community think this was an acceptable way to get help.

For reasons we don’t fully understand, they thought Natalie’s case could be worked out. Natalie is the youngest of approximately 13 children born to her mother. Her mother wanted some hope for her “baby”. Natalie’s father was a skilled mechanic before the war, but like many men in Liberia, he became discouraged in a society of approximately 90% unemployment. He became indifferent to his children and their mother and a little too friendly with palm wine. He was OK with Natalie being adopted.

19/12/07: Gisteren was de bijeenkomst bij WK over de stagnerende procedures in Haïti.

Het was erg interessant, we hebben zeker meer duidelijkheid gekregen, maar heel positief was het niet. Eerst heeft Pauline vertelt over haar werkbezoek aan Haïti, daarna mochten we vragen stellen.

Ze zijn bezig met de nieuwe wet. Dit naar aanleiding van een rapport van Unicef uit 2005. Hierin werden veel misstanden aan de kaak gesteld. Het concept is klaar, als het goed is gaat er in januari over gestemd worden. De nieuwe wet is gunstig voor het belang van de kinderen, dus dat is erg belangrijk. Wel gaat het veel veranderingen inhouden en de vraag is hoe ze dat kunnen gaan implementeren met het weinige geld dat ze hebben. En erg jammer is dat het nu zoveel vertragingen tot gevolg heeft, wat natuurlijk niet in het belang van het kind is.

Tot die tijd (half januari) ligt alles stil! In ieder geval de dossiers die niet aan de wet 1974 voldoen (waaronder wij dusL). Pauline van WK is optimistisch, zij heeft een goed gevoel over gehouden van het bezoek aan Haïti. Het lijkt weer te gaan lopen (toch hebben wij er 6 maanden over gedaan de IBESR in te komen, waarschijnlijk omdat we niet aan de wet 1974 voldoen). Zij denkt ook dat na het stemmen over de wet alles weer beter zal gaan.

Op een vraag van iemand werd er door WK aangegeven dat wat je aan verklaringen bij je dossier kan voegen zoals samenwoonverklaringen of een verklaring dat je ongewenst kinderloos bent, dit zeker zou kunnen helpen. Ze gaan hiervan voorbeelden op het extranet zetten.

You are here: Parliament home page > Parliamentary business > Publications and Records > Committee Publications > All Select Committee Publications > Lords Select Committees > European Union > European Union

Select Committee on European Union Written Evidence

Memorandum by Baroness Nicholson of Winterbourne MEP

A. SUMMARY

1. I support the Charter of Fundamental Rights as a restatement of the core values of the European Union since its inception.